Αναγνώστες

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Έρωτας και αγάπη.

H μέρα των ερωτευμένων. Έχουν μέρα οι ερωτευμένοι; Ο έρωτας, αν είναι αληθινός  σε παρασύρει στην δίνη του και δεν αντέχεις ούτε μια μέρα χωρίς να τον εκφράσεις. Αναγεννημένος νιώθεις και είσαι. Μέχρι να κάνει τον κύκλο του ο ενθουσιασμός και να σου μείνει να γιορτάζεις τον ''έρωτά'' σου μόνο κάθε 14 Φλεβάρη. Και η αγάπη; Η αγάπη που τα πάντα υπομένει και τα πάντα νικά; Γιατί να μην έχει μια γιορτή και η αγάπη; Πολύ απλά γιατί η αληθινή αγάπη δεν χάνεται, όσος καιρός και αν περάσει. Δεν υπάρχει λόγος να γιορτάζουμε κάτι τόσο όμορφα δεδομένο. Ο έρωτας με τον καιρό χάνεται, μένει μόνο μια μέρα για να θυμόμαστε τα περασμένα του μεγαλεία. Αυτό που μένει όταν καταλαγιάσει ο έρωτας είναι μια ήρεμη, καρτερική αγάπη που χαμογελάει κουβαλώντας σε αυτό το χαμόγελο την γνώση όλου του κόσμου. Ξέρει τα ελαττώματα που αγνοούσε ο έρωτας και τα αγαπάει και αυτά χωρίς να περιμένει να αλλάξει ως δια μαγείας ο άλλος. Ποιος ο λόγος να αλλάξει όταν η αγάπη τον θέλει έτσι ακριβώς όπως είναι;
    Πολλά ζευγάρια χωρίζουν μόλις καταλαγιάσει ο έρωτας. Και αυτό γιατί δεν αντέχουν να δουν το πραγματικό πρόσωπο τόσο του άλλου όσο και του εαυτού τους, που τόσο καιρό αγνοούσαν. Κυρίως όμως γιατί δεν έχουν την υπομονή να παλέψουν με τους δαίμονές τους και να τους νικήσουν. Γιατί είχαν υπερεκτιμήσει την αξία του σαρκικού πόθου και παρέλειψαν να ενωθούν ψυχικά και πνευματικά. Τι πιο όμορφο δέσιμο από το ψυχικό που προσφέρει η αγάπη! Να επικοινωνείτε με τα μάτια και να λέτε πράγματα που ξέρετε πως δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις. Που μόνο εσείς γνωρίζετε.
    Ο έρωτας δεν χρειάζεται γιορτές, ούτε και η αγάπη. Και τα δύο αν είναι πραγματικά έχουν τρόπους να εκφραστούν καθημερινά. Να ερωτεύεστε σαν να μην υπάρχει αύριο και να αγαπάτε σαν να πρόκειται να ζήσετε αιώνια. Και να θυμάστε. Η αγάπη μπορεί να υπάρξει από μόνη της σε οποιαδήποτε μορφή ( φιλική, μητρική, ερωτική), ο έρωτάς όμως αν δεν εξελιχθεί σε αγάπη, μπορεί να αποβεί μοιραίος. Είναι εγωιστής και επιπόλαιος άλλωστε. Όμως ξεγελάει τόσο όμορφα που ακόμα και ζωές χάνονται για χάρη του. Ένας δαίμονας με μορφή αγγέλου. Θα μπορούσαμε όμως να ζήσουμε χωρίς αυτόν;

3 σχόλια:

  1. Πές τα χρυσόστομη.
    Τι να την κάνεις την σαρκική επαφή αν δεν υπάρχει χημεία στο πνευμα;
    Συμφωνώ οτι η αγάπη πρεπει να γιορταζεται καθε μέρα , ομως και η σημερινη μπορει να είναι μια ευκαιρία εκφρασης της αγαπης.
    Φιλιά Χριστίνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Χριστίνα!
    Πρώτη φορά έρχομαι στο διαδικτυακό χώρο σου. Μ'άρεσε πολύ η τελευταία σου παράγραφος. θα την εκτυπώσω να την θυμάμαι.

    Καλή συνέχεια, θα τα λέμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σας!
    Καλή συνέχεια και σε εσάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή