Αναγνώστες

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Φονική ειλικρίνεια

     Πρώτη φορά διάβασα τον όρο ''φονική ειλικρίνεια'' στο βιβλίο της Βαμβουνάκη '' Ο παλιάτσος και η Άνιμα''. Αναφέρει τον όρο αυτό σαν την πιο αντιπαθή περίπτωση υποκρισίας.  Πόσες φορές δεν έχουμε πει σε κοντινούς μας ανθρώπους '' Είμαι ειλικρινής μαζί σου γιατί θέλω το καλό σου''; Κι όμως, δεν θέλουμε πάντα το καλό τους. Μερικές φορές απλά θέλουμε να τους μειώσουμε, να τους δείξουμε εμείς οι '' αλάνθαστοι'' πού κάνουν λάθος και τι πρέπει οπωσδήποτε να διορθώσουν. Νιώθουμε μάλιστα και ανακούφιση διότι επιτέλους καταφέραμε να τους πούμε την αλήθεια. Άλλο όμως η αλήθεια και άλλο η ειλικρίνεια. Ο καθένας έχει την δική του αλήθεια και εσύ μπορείς να είσαι ειλικρινής μόνο σε σχέση με αυτό που εσύ ο ίδιος πιστεύεις για τον άλλον. Είναι η δική σου αλήθεια αυτή που με τόσο καμάρι προσπαθείς να επιβάλεις  στον άλλον πίσω από τον μανδύα της ειλικρίνιας και καμία σχέση δεν έχει με την δική του. Θα μου πεις, είναι τόσο κακό να του πω την γνώμη μου, την δική μου αλήθεια; Όχι, καθόλου κακό δεν είναι.
     Είναι θεμιτό και ευπρόσδεκτο να ακούμε διαφορετικές γνώμες πάνω σε ένα θέμα. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι μπερδεύουμε την συμβουλή με την ειλικρίνεια. Δεν μπορείς να είσαι ειλικρινής πάνω σε κάτι που δεν το έχεις νιώσει ή ζήσει ακριβώς όπως ο άλλος. Μπορείς να είσαι ειλικρινής μόνο για τον εαυτό σου και για κανέναν άλλον. Γι' αυτό ακριβώς είμαστε υποκριτές όταν λέμε ότι θα μιλήσουμε ειλικρινά στον άλλον για το καλό του. Ποιο καλό του; Είναι δυνατόν να προσπαθείς να επιβάλεις την δική σου αλήθεια σε κάποιον άλλον, προφασιζόμενος την ειλικρίνεια;
    Το χειρότερο όμως είναι όταν λέμε σκληρά λόγια  με αυτήν ακριβώς την δικαιολογία.
Όχι, όταν πληγώνουμε τον άλλον με τα λόγια μας δεν είμαστε ειλικρινείς, απάνθρωποι είμαστε. ''Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει'' λέει ο λαός. Ας προσέχουμε τι λέμε και πώς το λέμε. Θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς; Ας είμαστε πρώτα με τον εαυτό μας! Και ξέρετε κάτι; Ένας καλός λόγος βοηθάει περισσότερο από όσο νομίζουμε, ακόμα και σε αυτούς που πιστεύουμε ότι χρειάζονται ''διόρθωση χαρακτήρα''. Γιατί; Γιατί στον άνθρωπο, στον κάθε άνθρωπο, υπάρχει μέσα του κάτι πολύ όμορφο που λέγεται φιλότιμο. Όλοι το έχουμε, απλά χρειάζεται μια απαλή σπρωξιά για να φανερωθεί. Και αυτή η απαλή σπρωξιά λέγεται ΑΓΑΠΗ.


4 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Χριστίνα μου.
    Και μένα μου'χε κάνει μεγάλη εντύπωση το συγκεκριμένο απόσπασμα.

    υγ: We love Maro!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα! Εννοείται πως αγαπάμε Μάρω! Από τις πιο σπουδαίες σύγχρονες ελληνίδες συγγραφείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εξαιρετικό κείμενο, πραγματικά... Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει (ή και πει ενδεχομένως οι ίδιοι) αυτό το "μα για σένα το λέω, επειδή θέλω το καλό σου" ή "εγώ απλά σου λέω την αλήθεια"... Πόση υστεροβουλία, εγωισμό και θέληση επιβολής, ή ακόμα και μείωσης του άλλου, μπορεί να κρύβουν αυτά τα, φαινομενικά αθώα λόγια... Που εμφανίζονται κάτω από τον μανδύα της ειλικρίνειας και της καλής πρόθεσης... (γι' αυτό και συγχύζουν περισσότερο απ' όλα).

    Την καλησπέρα μου Χριστίνα - πραγματικά όμορφο κείμενο, από κείνα που απολαμβάνω να διαβάζω στα blogs, καθώς λένε τα πράγματα με τ' όνομα τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλοι το κάνουμε, χωρίς πολλές φορές να καταλαβαίνουμε τι κρύβει αυτή η συμπεριφορά και ποιά τελικά είναι τα βαθύτερα κίνητρά μας. Πάντως όχι το καλο του άλλου, όπως προφασιζόμαστε. Ίσως η ικανοποίηση της δικιάς μας ματαιοδοξίας.
    Σε ευχαριστώ πολύ! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή